Glinno

Cmentarz otoczony jest metalowym, dobrze utrzymanym ogrodzeniem, za którym widać zbiorowe mogiły, odgrodzone niskimi, betonowymi cokołami. W sumie znajduje się tam 64 mogił zbiorowych, w których spoczywa 819 żołnierzy radzieckich, poległych podczas II wojny światowej, na terenie ziemi nowotomyskiej i wolsztyńskiej. Informuje o tym postument, znajdujący się przy wejściu. Przez położony na niewielkim stoku cmentarz biegnie brukowana alejka, prowadząca do górującego nad mogiłami pomnika. Sam cmentarz powstawał w latach 1948-1952, zaś pomnik umieszczono na jego terenie dopiero w 1954 r. Jego autorem jest Jan Bakalarczyk. Stworzył on postać żołnierza Armii Czerwonej, ubranego w płaszcz i z pistoletem maszynowym PPSz w ręku. Depcze on swoim lewym butem leżącą na ziemi swastykę. Na cokole pomnika wyryto napis: „Bohaterom radzieckim społeczeństwo powiatu nowotomyskiego”.

Pośród bezimiennych mogił, na których umieszczono niewielkie cokoły z numerem mogiły oraz wyrytą czerwoną gwiazdą, znajdują się tablice z danymi zidentyfikowanych żołnierzy. Widnieje na nich też napis: „Polegli na polu chwały. Cześć ich pamięci!”.

Najstarszy stopniem oficer, którego pochowano na tym cmentarzu, to podpułkownik gwardii Antonin Fiodorowicz Rużyna, leżący w kwaterze nr 20. Według źródeł zginął on podczas starć pomiędzy Wąsowem i Kuślinem.